ΚΛΙΝΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

Τα παιδιά αποτελούν ιδιαίτερους οργανισμούς και ως εκ τούτου χρειάζονται διαφορετική προσέγγιση και φροντίδα από τους ενήλικες. Στην παιδική ηλικία εμφανίζονται παθήσεις που δεν συναντάμε στην ενήλικο ζωή, άλλες εμφανίζονται με διαφορετικό τρόπο από ότι στους ενήλικες ενώ πολλές δερματολογικές καταστάσεις που μπορεί να συνοδεύουν το άτομο και στην ενήλικο ζωή του όπως π.χ. η ψωρίαση , η λεύκη κ.α  σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίζονται σε παιδική ηλικία. Η συνεργασία δερματολόγου , γονέα και παιδιάτρου είναι απαραίτητη για τη σωστή διαχείριση του παιδιατρικού ασθενή.

Τα τελευταία χρόνια η συνεχής αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η βελτίωση της προληπτικής ιατρικής δίνουν τη δυνατότητα σε όλο και μεγαλύτερης  ηλικίας άτομα  να συντηρούν μια άριστη ποιότητα ζωής.

Η κατανόηση και η γνώση των ιδιαιτεροτήτων του δέρματος στις ηλικίες αυτές και η εξειδικευμένη φροντίδα συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας του δέρματος.

Με τη χρήση δερματοσκοπίου ελέγχονται ένας προς ένας οι σπίλοι (ελιές) στο σώμα και αποφασίζεται εάν χρειάζονται περαιτέρω διαγνωστικές διαδικασίες όπως αφαίρεση για βιοψία ή ψηφιακή χαρτογράφηση.

Η χαρτογράφηση σπίλων είναι η πιο σύγρονη και αποτελεσματική μέθοδος για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος και ιδιαίτερα του μελανώματος, το οποίο παρουσιάζει ανησυχητική αύξηση τα τελευταία χρόνια.

Με ειδικό ηλεκτρονικό δερματοσκόπιο υψηλής ευκρίνειας και χρήση υπολογιστή, συντάσσεται “χάρτης” του σώματος με φωτογραφίες των σπίλων του ασθενούς και αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση και σύγκριση. Αυτή η εξέταση πρέπει να γίνεται 1-2 φορές το χρόνο αναλόγως του ιστορικού του και αφορά ιδιαίτερα ασθενείς με :
πρόσφατη αλλαγή στην εικόνα ή στη συμπεριφορά κάποιου σπίλου,
πολλαπλούς σπίλους π.χ > 50,
ανοιχτό χρώμα δέρματος και ματιών,
ατομικό και οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του δέρματος,
πολλαπλά ηλιακά εγκαύματα κατά την παιδική ηλικία,
εργασία ή χόμπι σε εξωτερικούς χώρους χωρίς επαρκή προστασία απο τον ήλιο.
Αναλόγως των αποτελεσμάτων κανονίζεται η επανεξέταση ή η χειρουργική αφαίρεση της ύποπτης βλάβης και στέλνεται για βιοψία.

Το δέρμα σαν σημείο επαφής μας με τον έξω κόσμο είναι διαρκώς εκτεθειμένο σε δυσμενείς εξωτερικούς παράγοντες με κυριότερο την ηλιακή ακτινοβολία και είναι αναμενόμενο ότι στο δέρμα μπορεί να αναπτυχθούν αρκετές κακοήθειες.

Πιο συχνές είναι οι ακτινικές υπερκερατώσεις, κυρίως σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας ή σε ασθενείς με ιδιαίτερα συχνή και παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο. Χωρίς θεραπεία μπορούν να εξελιχθούν σταδιακά σε διηθητικούς όγκους του δέρματος όπως το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα το οποίο μαζί με το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα αποτελούν τις πιο συχνές κακοήθειες του δέρματος, τους επιθηλιακούς όγκους. Οι κακοήθειες αυτές αυξάνουν με την ηλικία αλλά και με την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, ενώ είναι ιδιαίτερα συχνές και επικίνδυνες σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες όπως οι μεταμοσχευμένοι και οι ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς.

Οι παθήσεις του τριχωτού αλλά και των υπολοίπων έντριχων περιοχών π.χ. φρύδια, με συχνότερες τις διάφορες μορφές αλωπεκίας, εκτός από αισθητικό πρόβλημα που μπορεί να επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογία του ατόμου και την κοινωνική του συμπεριφορά, μπορεί να αποτελεί ένδειξη υποκείμενης παθολογίας, να συσχετίζονται με διατροφικές ή αιματολογικές ανεπάρκειες ή να αποτελούν εκδηλώσεις συστηματικών νοσημάτων.

Αφορά ύποπτες για κακοήθεια δερματικές βλάβες, λήψη τεμαχίου για ιστολογική εξέταση για τη διάγνωση μιας πάθησης ή τέλος αφαίρεση μίας βλάβης για αισθητικούς σκοπούς.

Εφαρμόζεται τοπική αναισθητική ένεση και μετά χωρίς καθόλου πόνο το τμήμα του δέρματος που απαιτείται αφαιρείται και τοποθετείται σε φορμόλη για να εξεταστεί από παθολογοανατόμο, ενώ το έλλειμμα κλείνεται με ράμματα.

Το μέγεθος και η ποιότητα του σημαδιού εξαρτάται από το μέγεθος της αφαίρεσης , το σημείο του σώματος που έγινε και την ικανότητα του οργανισμού για επούλωση.

Συχνότατη πάθηση που απασχολεί τόσο εφήβους όσο και μεγαλύτερες ηλικίες. Ο σκοπός της θεραπείας είναι πρωτίστως η πρόληψη εμφάνισης ουλών ακμής  οι οποίες είναι μόνιμες και συχνά ανθεκτικές στη θεραπεία.

Διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία για νοσήματα που μεταδίδονται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή όπως οξυτενή κονδυλώματα , η μολυσματική τέρμινθος, ο γονόκοκκος , το ουρεόπλασμα , το μυκόπλασμα , τα χλαμύδια, η σύφιλη κ.α.

Καθώς τα περισσότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι αντιμετωπίσιμα ή/και ιάσιμα , η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τους προστατεύει τόσο εμάς , όσο και τους σεξουαλικούς μας συντρόφους .

Η καλή κατάσταση των νυχιών αποτελεί ένδειξη καλής γενικής υγείας . Οι παθήσεις των νυχιών μπορεί να υποδεικνύουν τοπικά ή συστηματικά νοσήματα .

ΣΥΧΝΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΥΧΙΩΝ

Οι διαταραχές της χρώσης του δέρματος μπορεί να είναι είτε υπερμελάγχρωση ( αυξημένο – εντονότερο χρώμα ) είτε υπομελάγχρωση ή αχρωμία ( μειωμένο ή απών χρώμα σε σύγκριση με το γύρω δέρμα )

Παραδείγματα αποτελούν το μέλασμα-πανάδες, η λεύκη, ο αλφισμός  κ.α.

Απλός έρπης. έρπης ζωστήρας, μυρμηκιές, οξυτενή κονδυλώματα, μολυσματική τέρμινθος, νόσος χεριών ποδιών στόματος κ.α.

Τι κοινό έχουν όλες οι παραπάνω παθήσεις; Αποτελούν μερικές μόνο από τις πολυάριθμες μορφές με τις οποίες οη λοίμωξη από διαφορετικούς ιούς εμφανίζεται στο δέρμα μας. Η αντιμετώπιση ποικίλει ανάλογα με την πάθηση.